حمید علی‌عسگری نوشت:”خداحافظی با دوست داشتنی‌های زندگی همیشه واژه ی تلخی بوده، مخصوصاً زمانی که امیدی به بازگشتش نباشه. از کودکی در کوچه و خیابون دنبال توپ بودم. فوتبال باعث میشد که احساس قدرت کنم. قدرتی که حالِ دل یه بچه رو همیشه خوب میکرد. سختی‌های زیادی کشیدم، ناملایماتِ زیادی دیدم ولی تا چشم به هم زدم دیدم تو سن ۲۰ سالگی سابقه بازی در تمام رده های ملی از نونهالان تا بزرگسالان را دارم.

دیدگاهتان را بنویسید